نمیدونم ما ایرانی ها با این مغروریت به کجا میرسیم نه این که مخالف ایرانم نه بر عکس حاضرم و ... خونمم به خاطر ایران میدم

ولی مغروریم در عشق اگه مغرور نیستییم چرا نمیتونیم احساساتمونو به بیرون درز کنییم اگه یه دختر به پسری عاشق بشه میگه اگه بگم بد فک میکنن ...

اگه پسری عاشق دختری بشه میگه اگه بگم مغرور میشه

خارجکی ها خوبن هر که عاشقه به کسی فک نمیکنه ک

کسی به نامزد کسی نگاه نمیکنه

ایرانیا اگه کسی نامزد هم باشه سعی میکنن بهش نزدیک بشن

خودمون هم میگیم مسلمونیم نه خواهر نه براردم این مسلمون بودن نیست

ای کاش هرکی عاشق هر کی بود بدون مغروریت می گفت

ای کاش ....

ای کاش ...

ای کاش ...

... ... ...

... ...

...

..

.